Gehandicaptenroeien Dordrecht Ank en Bob aan tafelBob: In 1963 ben ik begonnen met roeien bij Nautilus. Ik ging naar de Hogere Zeevaartschool in Rotterdam en zat natuurlijk vaak op zee, maar als ik thuis was ging ik graag roeien.

Ank: Ik verhuisde in 1963 van Alphen a/d Rijn naar Rotterdam en dacht: “Nu heb ik de kans om te gaan roeien!” Ik ben toen lid geworden van Nautilus. Wij hebben elkaar tijdens het nieuweledenfeest leren kennen en zoals je ziet klikte het. Er zijn al heel wat Nautilushuwelijken gesloten.

Bob: Ik heb nu een jaar of zeven de ziekte van Parkinson. Niet iedereen heeft dezelfde klachten. Ik word steeds stijver en kon langzaam maar zeker niet meer in- en uitstappen. Ik had bij Nautilus al een paar keer een voorstel gedaan om aanpassingen aan te brengen die gemakkelijk gerealiseerd konden worden. Maar ze zijn daar zeer behoudend, dat kon dus niet. Ik heb in januari helaas na 49 jaar mijn lidmaatschap moeten opzeggen. Het afgelopen jaar ben ik nog wel een paar keer uitgenodigd om mee de rivier op te gaan als stuurman. Dat vind ik wel fijn, de Maas blijft natuurlijk trekken. Het is ruw water, er zijn bij Nautilus mensen die de rivier niet op durven en alleen op de Rotte roeien.
Ank: Ik ben ook jarenlang lid van Nautilus, al ben ik er een tijdje uit geweest toen de kinderen klein waren. Tot het eind van dit jaar blijf ik daar en dan stap ik over naar de Dordtse.

Ank: We zijn hier terecht gekomen door een artikel dat ik had gelezen over het aangepast roeien in Dordrecht. Een paar weken geleden zijn wij langsgegaan en hebben ons direct aangemeld: Bob als deelnemer en ik als begeleider. De faciliteiten hier zijn geweldig, de instapbeugel en insteekhaven geven veel stabiliteit bij het instappen. Bob noemt het altijd “het dok”.
Bob: Het materiaal hier is ook veel moderner dan bij Nautilus. Daar zijn de wherry’s allemaal oud en zwaar, er zijn zelfs twee honderdjarigen bij.

Bob: Roeien vind ik zo’n fijne sport door de beweging die je maakt, je gebruikt al je spieren. Zeker nu ik de ziekte van Parkinson heb is dat belangrijk. Ik ben nooit een man geweest om achter een bal aan te hollen op een voetbalveld.
Ank: Het water maakt roeien natuurlijk ook aantrekkelijk! We hebben nog niet binnen geroeid. Bij Nautilus is buiten wel een bak om te oefenen, maar er is geen mogelijkheid om binnen te roeien.

Ank: Ik wil nog graag vertellen dat wij de sfeer hier zo leuk vinden. Altijd is er eerst koffie en een praatje en daarna gaan we met een van de andere begeleiders roeien. Heel ontspannen allemaal.

Interview met Bob (deelnemer) en Ank (begeleider) Hendriks
Liesbeth Harrewijn, 8 augustus 2013